Tiene El Clasico? A pesar de que Barcalasico:)

Evet bir kez daha El Clasico maçı kapımızda... Hani şu son 13 eşleşmenin 9'unda sahadan galibiyetle ayrılan Barcelona'nın Real Madrid ile olan sınavına (!) verilen isim... Yukarıda İspanyolcasını yazdığım başlığın Türkçesi: El Clasico mu? Olsa olsa Barcalasico :)


Hiçbir takımdan çekmedi Galacticos, Barca'dan çektiği kadar. Hangi teknik direktör gelse buna çare olamadı... Ligde rakibini en son 2007-2008'de ligi şampiyon olarak bitirdikleri sezonda Alman teknik adam Schuster yönetiminde 2 maçta da yenen Real Madrid, 3,5 sezondur ise Barca'ya diş geçiremiyor. Bu süreçte 6-2 ve 5-0'lık tarihe geçen skorlarla da rakipleri karşısında ezik duruma düştüler... Real Madrid, hangi kupada çok iyi gidiyorsa karşısına her Barca çıktığında boynu bükük ayrılmaktan kurtulamadı. Şampiyonlar Ligi'nde geçen sezon yarı finalde eşleştiklerinde de yine karşılarına Barca çıkmış ve elenmişlerdi... 


Bir anlamda 3,5 yıldır Barca'nın Real üzerinde psikolojik bir baskısı sözkonusu. Yani Galatasaray'ın neredeyse son 10 yıldır benzer durumda Fenerbahçe karşısında kaldığı tablo... Fakat G.Saray bu sezon bu tabloyu değiştirecek ilk adımı sahasında üstün oynadığı karşılaşmada 3-1'lik skorla attı...

Fazla derine girmeden, bu karşılaşmanın İspanya Kral Kupası rövanş maçı olacağını hatırlatmak isterim. İlk maçı Bernabeu'da 2-1'lik geri dönüşle kazanan Katalanlar için fazla zor olmayacağı türden bir maç olarak görünüyor. Zira golü ve galibiyeti daha çok aramak zorunda olan rakipleri karşısında yine gol yada goller bulup kazanmaları oldukça 'normal' görünüyor... Peki ne yapmalı da Real Madrid, rakibini yenecek bir tavır yada duruş sergilemeli Nou Camp'ta?


İşte bunu da usta hoca Mourinho'nun teknik, taktik analizleri ve gözlemleri belirleyecek. Özellikle ilk karşılaşmada sahalarında % 73'e % 27 Barca lehine olan topla oynama yüzdelerini görünce aradaki kapatılamaz derecedeki uçurum ister istemez tüm ibreleri Pep ve takımı tarafına götürüyor... Eğer Jose, Barcelona'nın bu sezon puan kaybettiği Getafe deplasmanı ve daha yakın bir tarihteki Espanyol deplasmanındaki futbolunu izlerse sanırım bir nebze olsun iyi bir ders çalışmış olabilir. Zira o maçlarda rakipleri Barcelona'yı orta alanda kitlemiş, pas trafiklerini asgariye indirmiş ve alan savunması yapmışlardı... 


Dedik ya tam bir psikolojik harp... Barca, son 3,5 yılda sadece İspanya Kral Kupası finalinde normal süresi 0-0 biten karşılaşmada uzatmalarda yediği golle Galacticos'a kaybetmişti... Şimdi cebinde 2-1'lik bir avantaj ve atacağı ilk golle tamamen 'demoralize' olacak bir rakip Real Madrid var karşısında... Tarih yine tekerrür eder de Barca kazanırsa, artık iyiden iyiye 'El Clasico' deyimi de sanırım yavaş yavaş değersizleşecek :)


Twitter adresim : https://twitter.com/#!/serdarsozkesen

'El Nino' nun Çöküşü...

Aklımda bir çok konu varken daha fazla dayanamayıp Chelsea'nin şu gözde (!) oyuncusu Fernando Torres hakkında bir kaç kelam edeyim dedim...

Hani daha 16 yaşında A.Madrid'de profesyonel futbol hayatına başlayan ve kısa zamanda kulübüyle özdeşleşen ve efsane olma yolunda ilerleyen 'El Nino' lakaplı Torres... 2001'de U-16 takımı ile ve 2002'de U-19 takımlarıyla Avrupa Şampiyonalarında gol krallığı yaşadı... 2001-2002 yılında kulübü A.Madrid ile ikinci ligdeki müthiş performansıyla bir sene sonra La Liga'ya terfi ettiler. Herkes, bu çocukta gelecek var düşüncesine sahipti... İlk La Liga sezonunda 29 maçta 13 gol atınca, beklenileni karşılayacak ve yine çoğu otorite, "Bu çocuk geleceğin İspanya Milli Takımı'nın da banko oyuncusu" diyecekti... 

2003-2004 sezonunda da 35 maçta 19 gol atınca 20 yaşında "rüştü"nü artık ispatlayacaktı ve 2004 Avrupa Futbol Şampiyonası'nda da A milli takımda Raul ve Morientes'in ardında kendine az da olsa yer bulacaktı... Tüm bu olan bitenden sonra artık yavaş yavaş transfer teklifleri de almaya başlayacaktı. A.Madrid yönetimi ise biraz daha bekleyip oyuncusunun değerini arttırıp satmanın derdindeydi. Yıllar geçecek ve Torres 2007'ye kadar kulübünün futbolcusu olarak kalacak ve İspanya'da 214 maçta attığı 82 golle taraftarların gönüllerini fethedecekti... Oynadığı zaman içerisinde Barcelona ağlarına 10 maçta 7 gol bırakarak Katalanların da "belalısı" olarak anılacaktı... Kariyerinin zirvesinde olduğu 2006 Dünya Kupası'nda da 4 maçta 3 gol atarak artık Real Madrid, Barcelona ve diğer İngiliz kulüplerinin de dikkatlerini ve ilgilerini sonuna kadar çekecekti...

Çok geçmeden 2007'nin 4 Temmuz'un da teknik direktörlüğünü İspanyol Rafael Benitez'in yaptığı Liverpool takımına 26,5 milyon paund gibi yüksek bir bedelle transfer olduğunda yaşı henüz 23 idi... İlk geldiğindeki sözleri "Liverpool ve Benitez bana çok güvendi ve onlara karşı olan borcumu ödeyerek kulübün Rush, Dalgish ve Fowler gibi efsane oyuncularından biri olmak için çalışacağım" olacaktı...

İlk Premier Lig tecrübesinde 44 maçta 30 gol atınca Liverpool taraftarı da onu Fowler'dan sonra gelen en büyük golcü olarak bağırlarına basıyordu... 2008-2009 sezonunda ise kariyerinin gidişatına sekte vuracak olan 'sakatlık' kabusu başlayacaktı. Lig ve Avrupa'da toplamda sadece 33 maça çıkacak olan 'El Nino' 16 gol atacaktı... 2009-2010 sezonunda da sakatlıklarla boğuşacak ama 30 maçta 22 gol atarak yine eski günlerine dönüş sinyalleri verecekti... 

Torres mutsuzdu, çünkü takımı iyi gitmiyordu, Şampiyonlar Ligi'nde büyük bir başarı yakalanamamıştı ve Premier Lig'de ise asla şampiyonluğa oynayamıyorlardı... Daha iyisini, daha büyük takımı istiyordu belki. Bir kan değişikliğinin zamanı gelmişti artık... 'Para babası' M.City de her an takipteydi ama Chelsea, İspanyol yıldızı 2010-2011 sezonunun devre arasında astronomik bir bedelle 50 milyon paunda satın alacaktı... Sezonun geri kalan kısmında 18 maçta görev alan Torres, yalnızca 1 kez gol sevinci yaşayacak ve Chelsea taraftarlarını üzecekti... Yine de yeni sezon beklenmeliydi. Takımda Anelka ve Drogba da vardı ve işi hiç de kolay değildi...

2011-2012 sezonunda yine eski günlerine dönmek ümidiyle başladı İspanyol yıldız... Fakat sonuç hiçte istenilen düzeyde asla olmadı... Toplam 22 maç ve atılan sadece 4 gol... Tam bir hayal kırıklığı tablosu... Kulübün bu kadar milyonları böylesine kötü bir istatistiğe yatırım yapması herkesi şok etmişti. Torres artık İspanya milli takımında da kendisine forma şansı bulamıyordu. Çok formsuzdu ve bunu kendisi de çok iyi biliyordu... Sahada onu izleyenlerin ağzı açık kalıyor ve "vay be nerden nereye" sözleriyle iç çekiyordu. Sahadaki Torres'in surat ifadesine dikkatli baktığımızda ise çaresizlik, korku ve güvensizlik hakimdi... Ne yaptığını bilmiyordu, uzun süre gol atamaması psikolojisini bozmuş ve resmen çöküş sinyalleri veriyordu... Belki de Ada'da son zamanlarını yaşıyordu... Ayrıca bu saatten sonra bu formuyla başka büyük bir kulübe gidemeyeceğinin ya da ona çok şey veren A.Madrid'e dahi tekrar geri dönmesinin hiçte kolay olmayacağının farkındaydı... 

Evet, Chelsea'de 40 maçta 5 gol... Bu istatistikle devam ederse sezon sonu bir 'ayrılık' hiç de zor olmayan bir son olarak karşımıza çıkıyor... Lakin bu istatistiğe Türkiye'de değil 3 büyüklerde Anadolu kulüplerinde dahi olsa zor dayanılır, bir şekilde elden çıkarılması için türlü çareler aranırdı... Ama işin ucunda yatırım yapılan 50 milyon paund var ve bu paraya yakın bir rakama dahi Chelsea yıldız oyuncusunu satamaz...Geriye ise tek çare artık Torres'in çok çalışıp, psikolojisini tekrar düzeltip eski günlerine dönmesi kalıyor... Henüz yaşı hala 28 iken yani bir futbolcunun normalde kariyerinin olgunluk ve zirve dönemi olması gerekirken tez elden sezonun geri kalan maçlarında sürekli gol atarak toparlanması şart...

Esas Yargılamayı Biz Yapmalıyız...

En son yazacağımı en baştan yazmak istiyorum : “Türkiye, futbol sayesinde bölündü. 2011’in 2.yarısı kabus gibi geçti. Tüm yaşananlardan sonra iyiki varsın NBA – Premier Lig – La Liga – Bundesliga diyesi geliyor insanın…”

Türkiye’yi ne Türk – Kürt ayrımı ne dinci – laik ayrımı ya da ne alevi – sünni ayrımı bölebilir. Türkiye o kadar güçsüz bir ülke değil. Ama Türkiye’yi bölse bölse ‘futbol’ böler…

Malum 2011 Temmuz döneminden beri Türk Futbolu yerler altında. O tarihten beri her kafadan bir ses çıkıyor, hani derler ya ‘ağzı olan konuşuyor’… O kadar bunalttılar ki biz futbolseverleri, artık ne maçlara gidesimiz ne de tuttuğumuz takımın maçlarını izleyesimiz var. O derece futboldan soğuyan bizler için de artık neredeyse her gün çıkan ‘şikeli’ senaryolar da artık ilgimizi çekmiyor…

Yok 58.madde değişsin mi, yok Federasyon kararlı olamadı, yok şikeler sadece girişimde kaldı, yok eksi puanlarla cezalar verilecek, yok tutuksuz yargılanmalar olsun… Bu konular daha uzar da gider… Buradan şuraya gelmek istiyorum. Bu yaşananlardan sonra en büyük cezayı taraftarlar çekmiştir ve en çok da tuttukları, gönül verdikleri takımların başlarındaki yöneticilerin takımlara zorla bulaştırdıkları çirkin ifadeler ( yazmaya bile gerek duymuyorum) karşısında toplum karşısında da istenilmeyen davranışlara yada sözlü sataşmalarla karşı karşıya kaldıklarını görüyoruz…

Her spor yazarı, kendi gönül verdikleri takımların objektifinden ama tutarlı ama tutarsız yazılar yazdılar, milyonlarca kitleleri etkilemeye yada gözlerini açtırmaya çalıştılar. Ama çoğu da taraftarların baş tacı ettikleri yöneticileri sorgulamasına yardımcı olmadılar, olamadılar, hep yangına körükle gittiler…

Bizler de şimdiden ayrışmadık mı? Nasıl seçim zamanları gelince siyasi partilerin destekçileri olarak her birimiz farklı isimler altında o partinin bayraktarlığına soyunarak gerek iş yerlerinde, gerek kahvehanelerde gerek de toplu yerlerde ağız dalaşına girip hatta aynı siyasi görüşlülerle bütünleşip, karşıt görüşlerle ayrışmadık mı? Şimdi de futbol yüzünden maalesef ayrıldık, bölündük, birbirimize düştük… Ama hiç bizleri bu hale getirenler kimlerdir diye kafa yormadık ve onlar hakkındaki düşüncelerimizi güncelleme gereksinimini kendimizde hissetmedik…

Biz hala önemli değerlerimizi, kendi iç hesapları yüzünden kirletenleri baştacı yapabilecek kadar güçsüz kaldıysak bizde bazı şeyleri hakediyoruz demektir. Yada var olan düzenin bir parçası olmuşuz demektir. Madem bu değerlerimiz çoğu şeyden önemli, o zaman değerlerimizi koruyalım, onları başkalarının oyuncakları yapmayalım. Özeleştiri yapmazsak sadece kendi dünyamızda direksiyon sallarız…

Soru şu: Herkes tarafından saygı duyulan ve büyük bir çoğunluğun da ortak değerini, ayaklar altına alanların savunucusu musunuz yoksa karşısında mısınız? Sorum, kişi odaklı değil, fikir ve akımla ilgilidir... Hiç kimse makamında ebedi değildir. İyinin ve doğrunun yanında saf tutmak yürek ister, cesaret ister, güçlü bir irade ister...

Gelinen  süreçte, herşeyi hukuk ve yargı belirleyecektir ama şu da bir gerçek : Biz futbolseverler, ne karar çıkarsa çıksın futboldan soğuduk artık, ortak değerlerimize laf attıran, sadece kendi egosunu tatmin eden bir yöneticilik anlayışının ( hangi takım olursa olsun ) her zaman karşısında olacağız…

O yüzden sağduyulu bir futbolsever olarak; “Türkiye, futbol sayesinde bölündü. 2011'in 2.yarısı kabus gibi geçti. Tüm yaşananlardan sonra iyiki varsın NBA - Premier Lig - La Liga - Bundesliga diyesi geliyor insanın...”

Premier Lig'e 'Christmas' Etkisi

Premier Lig, dünyanın kimilerine göre en kaliteli ligi… Aslında La Liga ile beraber ikisi bu alanda diğer liglerden açıkça ayrılıyor ama sanırım Premier Lig, bence de en kaliteli lig. Çünkü liglerde sezon sonlarına baktığımızda örneğin La Liga’da Barcelona ve Real Madrid’in ardındaki takımlarla arasındaki uçurumu görünce bunu daha iyi anlayabiliyoruz. Yani Barca ve Real, İspanya’da açık ara önde ve şampiyon sadece ikisinden biri oluyor artık… Premier Lig’de ise M.Unıted’ın baskınlığı her daim devam etse de sezon sonuna kadar Chelsea, M.City, Arsenal, Tottenham ve Liverpool gibi takımlar ara ara bu yarışın içinde oluyorlar ve bu da futbolseverler için güzel bir heyecan oluşturuyor…

Benim bu hafta bahsedeceğim konu ise dünyanın en iyi futbol ligi olarak lanse edilen Premier Lig’deki 2011 yılının son 10 gününde yaşanan inanılmaz sürpriz sonuçlar… Malum Avrupa’daki majör ligler İspanya, İtalya, Almanya ve Fransa liglerinin yanı sıra Hollanda, Portekiz gibi ülkelerde de liglerin ilk yarıları Aralık ayının 20’si gibi devre arasına girdi. Fakat bu noktada Premier Lig’i diğer liglerden ayıran özellik olan ‘noel’de yada ‘christmas’ da bile maçların ara vermeden hatta 2 gün arayla dahi oynanmasıdır…

Fakat bu sezonda diğer liglerin devre aralarına girmesiyle belki de psikolojisi bozulan Premier Lig futbolcularında inanılmaz düşüşler yaşandı. Eminimki çoğu futbolcu da bu enteresan fikstüre sonuna kadar karşıdır ama 2-3 günde bir maç yapmaya da bir yerde mecbur bırakılıyorlar… Özellikle belirttiğim gibi 20 Aralık’tan sonra oynanan maçlar incelendiğinde fazlasıyla sürpriz sonuçlara tanık olmaktayız. Bu da ister istemez iddaaseverleri de haklı olarak isyan ettirmekte ve acaba ‘bu işin içinde bizim bilmediğimiz birşeyler yada söylemeye dilimizin varmadığı şike’ olayları mı var dedirtiyor…

Malum sezon başından beri Premier Lig’de M.City rüzgarı esiyor. Sezona çok iyi başlayan Mancini’nin öğrencileri, şampiyonluğun da 1 numaralı favorisi olmuştu… 26 Aralık’ta W.Bromwich deplasmanına çıkarken tüm otoriteler M.City galibiyetinden emindi. Yine çoğu iddaasever de ÜST şeklinde bahis yapmıştı. Maç 0-0 sonuçlanırken herkeste hayal kırıklığı vardı. Hem berabere hem de ALT bitmişti maç… Bunu bir nevi ‘kaza’ olarak nitelendirebiliriz. Bir sonraki maçta ise 1 Ocak 2012’de Sunderland deplasmanına konuk olacaklardı. Ki bu maçtan bir gün önce şampiyonluk için en büyük rakibi M.Unıted sahasında Blackburn’e kaybetmiş ve onlar için puan farkını açmak için büyük bir fırsat doğmuştu. İddaaseverler tüm bu şartlarda yine M.City kazanır, handikaplı kazanır yada ÜST tercihleri arasında yoğunlaşmıştı. Öyle ya, Dzeko, Aguero, Silva, Toure, Balotelli, Nasri gibi yıldızlardan daha başka ne beklenebilirdi ki? Evet Sunderland rakibini 1-0 mağlup ediyor (iddaa oranı 5,50) ve rakibini yeni yılın ilk gününde bozguna uğratıyordu. M.City ise 20 Aralık’tan beri süre gelen sürprizler zincirinde halkayı biraz daha genişletiyordu…

26-27 Aralık 2011 tarihleri Premier Lig’e bahis yapanlar için oldukça ‘karanlık’ bir haftaydı… 5 büyük olarak adlandırılan M.Unıted – Chelsea – M.City – Arsenal – Liverpool için tabiri caizse ‘çantada keklik' maçlar vardı… Yukarıda M.City’nin aynı tarihlere gelen W.Bromwich kaybını yazmıştık. Bu 5 büyükten biri olan Liverpool ise daha 5 gün önce 21 Aralık’ta ligin dibine demir atmış ekibi Wigan deplasmanından golsüz beraberlikle ayrılırken 26 Aralık’ta sahasında oynayacağı Blackburn’ü (maç öncesi ligin son sırasında) ile yaralarını sarmak için Anfiel Road’da ağırlıyordu… Çoğu otoritenin ÜST ve handikap olarak işaretlediği karşılaşma 1-1 bitecek ve herkes yine kuponlarını yırtacaktı… M.City den sonra Liverpool’da bahis şirketlerini sevindirecekti…

İddaaseverlerin unutamayacağı 26 Aralık’a tekrar geri dönelim… Villas Boas’la hayal kırıklığı yaratan Chelsea, zirve ile olan puan farkının açılmasından sonra artık puan kaybına tahammülü yoktu. Fikstür avantajı ise kendileri için olumluydu ve üstüste 2 maç seyircisi önünde 3 puan için oynayacaktı. İlk rakip 26 Aralık’ta Fulham… Yani deplasmanların en başarısız takımlarından birisi… Maç sonuçlandığında skor tabelasında 1-1 yazacak ve 26 Aralık’ın laneti devam edecekti…. Chelsea seyircisinin sabrı taşacak ve Boas ile Mavilerin yolları ayrılma noktasına gelecekti… 31 Aralık’ta ise Chelsea bu defa A.Villa’yı konuk edecekti Stamford Bridge’de. Artık bu maçı kazanıp tekrar ilk 4 için yerini sağlamlaştırmaktı amaçları… Alex McLeish’in takımı Aston Villa, rakibini 5 maç sonra yenecek ve 27 Mart 2010’daki 7-1’lik tarihi hezimetin intikamını 3-1’lik sansayonel bir galibiyetle (iddaa oranı 9,00) alacaklardı…

26 Aralık 2011 tarihindeki 3 büyüğün (M.City – Liverpool - Chelsea) puan kaybından sonra 27 Aralık’ta Arsenal, sahasında Wolwes’i ağırlıyordu. Bu kadar puan kaybından sonra herkes Gunners’dan fark bekliyordu, ÜST ve toplam gol sayısı açısından ise 4-6 alternatifler dahilinde değerlendiriliyordu… Wolwes, ligin deplasmanda en az puan kazanan takımlarından biriydi ve puan almaları neredeyse imkansızdı… Daha maçın başında öne geçen Wenger’in öğrencileri 38’de gol yiyince skor eşitlendi. İkinci yarı farka gitmesi beklenen Arsenal, rakibinin son 15 dakikasını 10 kişiyle tamamladığı karşılaşmada gol de atamayınca maç 1-1 ve ALT bitecek, yine iddaaseverler çıldıracaktı…

Ferguson, MANU’daki 25.yılını doldururken 31 Aralık doğum günüydü ve 70. yaşını kutluyordu. Bu inanılmaz bir duygu ve başarı öyküsünün sadece rakamlara yansıyan bir görüntüsüydü. 2011 yılının sonuna denk gelen ‘26-27 Aralık kabusu’ndan etkilenmeyen tek büyük olan ve önüne geleni deviren M.Unıted, artık M.City’yi de yakalamış ve tekrar eski günlerine dönüş sinyalleri vermişti. Son 2 maçında Fulham’a deplasmanda ve içerde Wigan’ı 5-0’lık skorlarla bozguna uğratmışlardı, çok formdaydılar… Tarih 31 Aralık, dedik ya Ferguson’un da doğum günü ve rakip ligin son sırasındaki Blackburn… Old Trafford’daki futbolseverler galibiyetten oldukça eminlerdi. Sonuçta Blackburn, deplasmanda galibiyeti olmayan 2 takımdan (Swansea) biriydi… Ayrıca Blackburn, geride kalan 18 maçta sadece 2 kez galibiyet sevinci yaşayarak düşme hattının müdavimlerinden biriydi. O gün Old Trafford’a gelenlerin unutamayacağı bir karşılaşma oldu. Gol bile bulması sürpriz olarak addedilen Steve Kean’in talebeleri Şeytanlara tam 3 gol atacaktı ve maçı da 3-2 kazanacaklar ve tüm dünyanın ağzını açık bırakacaklardı. Yine maç öncesi handikap oynayanların şok olduğu ve ‘bu kadarı da yeter’ dedikleri bir gün daha sonlanıyordu… 9 maçlık yenilmemezlik serisi de sonlanıyor ve Unıted ağır bir yara alıyordu… Maçtan 1 gün sonra M.City’nin Sunderland deplasmanında aldığı mağlubiyetlerle biraz rahatlasalar da Blackburn gibi takımdan sahasında 3 gol yemeleri kabul edilebilir bir gerçek değildi…

21 Aralık 2011 – 1 Ocak 2012 tarihleri arasında Premier Lig’de belki ‘noel’ yada ‘christmas’ etkisi vardı ama alınan sonuçlar en çok iddaa ve bahis şirketlerini sevince ve bol kazanca boğarken aynı zamanda iddaaseverleri de aynı oranda hüzne ve kayba uğrattı… Her sürpriz sonucun ardından ‘artık kazanmalılar’ dedirten takımların yaşadıkları puan kayıpları sonrası ise kanaatimce bu işin içinde ‘bir takım kirli oyunlar’ında olabileceğini düşünmekteyim. Zira 10 günlük süreçte toplamda 8 tane sürpriz sonucun olması ister istemez bu fikri benimsemem de etkili oldu… Yani normal zamanda maçlarını kolaylıkla kazanan büyük takımların birbiri ardına yaşadıkları sürpriz puan kayıpları ( ayrıca % 75’i ALT bitti ) bu kadarı da ‘pes’ dedirtecek cinstendi…

Bilmem sizler nasıl düşünürsünüz???

21 Aralık 2011 --- Wigan 0-0 Liverpool … Liverpool oranı 1,35 idi.

26 Aralık 2011 --- Chelsea 1-1 Fulham … Chelsea oranı 1,15 idi.

26 Aralık 2011 --- W.Bromwich 0-0 M.City … M.City oranı 1,30 idi.

26 Aralık 2011 --- Liverpool 1-1 Blackburn… Liverpool oranı 1,15 idi.

27 Aralık 2011 --- Arsenal 1-1 Wolwes… Arsenal oranı 1,10 idi…

31 Aralık 2011 --- M.Unıted 2-3 Blackburn… M.Unıted oranı 1,05 idi…

31 Aralık 2011 --- Chelsea 1-3 A.Villa… Chelsea oranı 1,15 idi…

01 Ocak 2012 --- Sunderland 1-0 M.City… M.City oranı 1,35 idi…

İlgilenenler için twitter adresim : https://twitter.com/#!/serdarsozkesen

HERKES SÖZDE BİR, YA ÖZDE?

Malum ülke olarak futbolda yaklaşık 6 aydır zor günler geçiriyoruz… Tutuklular, iddianame, tapeler, kanıtlar, her kafadan sesler falandı filandı… Sanırım hepimiz artık suçluların bir an önce cezalandırılmasını istiyoruz… Bu konuya hiç girmeden başka bir konuya dikkat çekmek istiyorum :

Herhangi bir Türk takımı Avrupa’da mücadele ederken, diğer takımları tutan taraftarların sözkonusu Türk takımı ile oynayan yabancı takımı tutmaları ve desteklemelerini hiçbir zaman anlayamamışımdır… Ya da, yine bir Türk takımı eleme grubundan çıkmıştır ve bir üst turdaki rakibini beklemektedir. Bu Türk takımını tutmayan o ülkedeki rakip taraftarların büyük çoğunluğu ( aklı selim taraftarlar hariç ) içlerinden, “ İnşallah güçlü takımlardan biri ile eşleşirler de hemen elenirler. Mesela M.Unıted, M.City vb… takımlardan biri çıksın” derler… Pardon ama bunun neresi Türkçülük, neresi milliyetçilik ???

Takımlarımızın Avrupa’daki maçları sonucunda ülke puanları artıyor ve bir sonraki turnuvalarda bu puanlara göre takımlarımız Avrupa’da kendilerine yer ediniyorlar ve bunun karşılığında güçlüden güçsüze doğru çeşitli torbalarda gruplara ayrılıyorlar… Yakın tarihe kadar Şampiyonlar Ligi’ne katılacak olan Türkiye şampiyonumuz sürekli olarak gruplar öncesi 4. ve son torbadan katılıyordu. Hatırlayabildiğim kadarıyla bir keresinde Beşiktaş, bir keresinde de Fenerbahçe 3.torbadan kendine yer bulmuş ve bu bizi çok sevindirmişti… Şimdilerde ise yine 4.torbaya mahkum olduk…

Bizler ne yapıyoruz? Bir X Türk takımı, Avrupa Kupası’nda mücadele ederken diğer ezeli rakiplerinin taraftarları X takımının rakibini tutuyor ve bunu da iş yerlerinde, mahallelerde, sosyal paylaşım alanlarında da netçe ve korkmadan ifade edebiliyorlar. Allah aşkına bunu yapmanın, bu düşünceyi aleni şekilde paylaşmanın Türk Futbolu’na ne gibi faydaları var çok merak ediyorum… Sonuçta herkese sorsanız, Türkiye’nin Avrupa’da söz sahibi bir ülke olmasını ve takımlarımızın da aynı oranda Avrupa’da başarılı olmasını ve Şampiyonlar Ligi’nde sürekli 2. ve 3. torbaların müdavimi olmak istediklerini söyler ama kimse icraata gelince bunu açık yüreklilikle söyleyemez ve sürekli içten içe bunun tam tersini yaşar ve paylaşır…

Misaller çoğaltılabilir. Örneğin; Trabzonspor yoluna UEFA Avrupa Ligi’nde devam edecek ve geçenlerde eşleşeceği takım belli olacaktı. Kuradan önce Fenerbahçeli arkadaşlarım ne kura törenini izlediler ne de yorum yaptılar. Çünkü onlar içten içe Trabzon’un M.Unıted, M.City ve Valencia ile eşleşmesini istiyorlardı. Çünkü kendi takımları bir şekilde bu kupadan yoksun bırakılmıştı ve Trabzon dahil hiçbir Türk takımının Avrupa’da başarılı olmasını istemiyorlardı. Bu düşüncelerle yoğrulurken bu tarz taraftarlar (!), 2-3 sene sonra Türk Futbolu’nun Avrupa’da tamamen dibe vuracağını ve takımlarımızın bu puanlarla ön eleme yapacaklarını dahi düşünemiyorlardı… Yani kısacası birbirimize düşman oluvermiştik… Bu sığ düşünce özellikle şike soruşturması kapsamından sonra daha fazla etkili oldu ama kesinlikle bu çağ dışı düşünceler bize yeni değil, geçmişten süre geliyor… ( Yukarıda verdiğim Trabzon – Fenerbahçe örneği aynı şekilde diğer takımlar için de geçerlidir. Yani 4 büyüklerden kim Avrupa’da ise diğer elenen takımlar yada o sezon Avrupa’da olmayanlar sözkonusu Türk takımını desteklemiyor, içten içe köstekliyor )

Aynı şekilde bir Türk takımının Avrupa’daki bir maçının canlı olarak TV’den verildiği bir platformda, diğer rakiplerinin o akşam o maçı coşkuyla bir Türk olarak izlemek yerine başka aktivilerde bulunmasıyla yada vakti olduğu halde bilerek izlemediğine tanık olabiliyoruz…

Neden Şampiyonlar Ligi arenasında 4.torbadayız demiştim, devam edelim… Çünkü takımlarımız Avrupa’da hiç başarılı değiller. Avrupa sıralamasında ilk 13 ülkenin şampiyonları turnuvaya direkt katılıyor. Biz şu an 11.sıradayız ve yıllar geçtikçe de düşen bir eğilim gösteriyoruz… Ukrayna ve Romanya gibi takımlar üstümüzde ve onların böyle bir endişeleri şimdilik yok… Bu son devam ederse 1-2 bilemedin 3 yıl sonra ülke şampiyonumuz Şampiyonlar Ligi için ön eleme oynamak zorunda kalacak. Bu olası kötü durum bizleri futbol olarak iyice dibe vurduracak ve Avrupa’da esamemiz bile artık okunmayacak…

Kritik olan ise bizim altımızda yer alan 2 ülke Yunanistan ve İsviçre’nin bu sezon ve önümüzdeki sezonki performansları… Bu sezon Yunanistan’da PAOK ve Olimpiakos bizden daha iyi puan elde ettiler ve ikisi de şu an itibariyle UEFA Avrupa Ligi’nde yollarına devam ediyorlar… İsviçre’den ise sadece Basel Şampiyonlar Ligi’nde gruptan çıkarak yüksek bir puan kazandırdı ülkesine. İkinci turda ise Bayern ile eşleşince açıkçası biraz rahatladık…  Özetlemek gerekirse, Avrupa sıralamasında 11. olan ülkemizin kısa vadede en azından UEFA’da çeyrek final görecek bir takım veya Şampiyonlar Ligi’nden de gruplardan çıkıp bir üst turu görecek takım oluşturamazsak 2-3 sene içerisinde ülke şampiyonumuzu sıkıntılı günler bekleyecek… O yüzden de bu sezon Beşiktaş ve Trabzonspor’un aldığı puanların çok büyük bir önemi var ve onları sonuna kadar desteklememiz şart…

Başlıkta da dediğim gibi HEPİMİZ VAKTİ GELİNCE FUTBOLDA, MİLLİYETÇİLİĞİMİZE BAĞLI OLARAK TÜRK OLUYORUZ, MENFAATİMİZE UYGUN OLMAYINCA İSE FRANSIZ!!!

EL CLASİCO (10.12.2011)

El Classico'da Real Madrid, Bernabeu'da son galibiyetini 2007-2008 sezonunda Schuster ile Riijkard'lı Barcelona karşısında 4-1'lik skorla almıştı. O zamanki gollerin üçünü şu anda takımda olmayan Raul - Robben ve Nistelrooy atmıştı...


Sonrasındaki 3 sezonda ise Guardiola'yı takımın başına getiren Barcelona, 2008-2009'da 6-2'lik sansasyonel galibiyet ve 2009-2010'da da rakibini 2-0'la yenerek gövde gösterisi yapmıştı... Geçen sezon ise takımın başına gelen Mourinho ile Bernabeu'da oynanan maç karşılıklı penaltı golleri sonucunda 1-1'lik skorla sonuçlanmıştı...

TAHMİNİM :


Malum Türkiye'de bu maça TEK MAÇ oynanabiliyor... Benim tahminim, bu maçı Barcelona'nın kaybetmeyeceği yönünde... Sanırım Real Madrid'in bu sezon, Barcelona'dan daha iyi bir form grafiği yakaladığını belirtmeme gerek yok ama kadrosundaki futbolcuların kreatif özelliklerinin Real Madrid'e oranla daha iyi olduğuna inandığım Barcelona'nın Xavi - İniesta - Messi ile beraber oynarlarsa Pedro - Fabregas - Villa ile beraber Real Madrid savunmasını oldukça zorlayacağını ve gol yada goller bulacağını düşünüyorum...

Real Madrid kazanırsa, tüm dünyanın ortak görüşü olarak şampiyonluğu taaa şimdiden % 80 oranında garantileyecek ( Daha 23 hafta var )... Ben bu maçı tekli kuponumda 02 çifte şans olarak değerlendireceğim... Ayrıca direkt Barcelona galibiyetini de güzel orandan alternatiflerime alacağım... İki takımın da goller bulacağını düşünüyorum... Mourinho ve takımının kazanma azmi kadar Barcelona'lı futbolcuların da aradaki 6 puanlık farkı azaltmak için yada korumak için verecekleri mücadelenin üst seviyelerde olacağını düşünüyorum... Skor tahminim ise 1-2...

Avrupa'dan Futbol Manzaraları - 01.12.2011

01.12.2011 itibariyle kendi objektifimden Avrupa Futbolu ile ilgili gözlemlerim :

SAKAT BİR YILDIZ : SCHWEİNSTEİGER

2 Kasım’daki Napoli maçında sakatlanan yıldız ortasaha oyuncusunun yokluğunda Bayern Münih; ligde Augsburg’u zorla 2-1 yenerken, Dortmund ve Mainz’a ise yenildi ve ligde bir anda kendisine 3.sırada yer bulabildi. Barcelona için Xavi ne anlam ifade ediyorsa Bayern içinde Bastian aynı durumda. Takımını hem defansif hem de ofansif anlamda çok iyi yöneten oyuncunun sakatlığı ilk yarının sonuna kadar sürecek. Bu süreçte Bayern yine zorlanmaya devam edecek. Zaten üstüste gelen puan kayıplarıyla beraber liderliği de Dortmund’a kaptırdılar…

-         - MANCHESTER CİTY… ACABA?

2000’li yılların başında Abramovich, Chelsea kulübünü İngiltere’de ve Avrupa’da şampiyonluk için satın almıştı. İlk yıllarda sekteye uğrayan bu hedeflerinde Ranieri ile başarılı olamayınca Porto ile harika işler yapan Mourinho’yu başa getirmişler ve 2005 ve 2006 da üstüste 2 yıl İngiltere’de şampiyonluk sevinci yaşamıştı. Sonuçta Chelsea, artık tüm dünyanın tanıdığı büyük kulüpler sınıfına geçmiş ve Avrupa’da da şampiyonluk yaşayamasa da son 7 yılda 1 final, 3 yarı final bir de çeyrek final görerek üst düzey bir performans göstermişti. Aynı yoldan ilerleyen bir diğer İngiliz M.City ise Arap sermayesi ile 3 yıldır birşeyler yapmaya çalışıyor ve en ciddi atılımı geçen sezon ligi ilk 4’te tamamlayarak şampiyonlar ligi bileti almasıyla yaptı. İlk şampiyonlar ligi deneyiminde ise maalesef sınıfı geçemedi. Napoli ve Bayern ile aynı gruba düşen City, son maçlar öncesinde rakibi Napoli’nin hatasını bekleyecek. Premier Lig’de ise fırtına gibi esen Mancini’nin öğrencileri 13 haftası geride kalan ligde namağlup ve sadece 2 beraberlikle en yakın rakibi MANU’nun 5 puan önünde. Fakat bu başarı ve konsantrasyon yüksekliği bakalım sezon sonuna kadar devam edecek mi? Benim öngörüm, usta teknik adam Mancini’nin elindeki bu kadroyla – ki bence tüm zamanların en iyi M.City takımı – son ana kadar MANU ile beraber yarışın içinde olacağıdır… 

ÇERİBAŞININ DİBE VURUŞU

“Çeribaşı” nı herkes bilir. Lucescu’dan bahsedelim biraz. Takımı Shaktar Donetsk’i tüm Avrupa’ya tanıtan, 2009 da UEFA Kupası’nı müzesine götürerek büyük ün yapan Lucescu… Bu sezon şansını şampiyonlar liginde deneyen Ukrayna takımı; Apoel, Porto ve Zenit ile aynı gruba düşmüştü. 5 haftası geride kalan ligde sadece 2 beraberlik alarak büyük bir hayal kırıklığı yaratan Luce’nin takımı bununla da kalmayıp grubu son sırada bitirmeyi garantiledi ve UEFA’ya bile gidemeden evine dönmüş olacak. Bu son, şüphesiz deneyimli teknik adamın CV’sinde çok kötü bir görüntü olarak kalacak…

BİR DÜŞ HİKAYESİ : MONTPELLİER

Fransa’nın sıradan takımlarındandır Montpellier. Rene Girard yönetimindeki takım, geçen sezon ligi 14. sırada bitirirken düşme potasının sadece 3 puan üstündeydi. Bu sezonda ise sanki takıma sihirli bir değnek dedi. Bu sezon lige de süper bir başlangıç tapan mütevazi takım, son 6 maçta 5 galibiyet bir beraberlik alarak çıtayı iyice yukarılara çekti ve son haftalarda düşüşe geçen PSG’den liderliği de puan farkıyla (3) aldı. Kuşkusuz bu olağanüstü performanslarının altında takımın hücum ayağındaki Olivier Giroud’un müthiş performansı yatıyor. Yıldız golcü bu sezon ligde 14 maçta attığı 11 golle de gol krallığında zirvede. Ayrıca Fransa Ligi’nin genel gol sorununun tersine takımın ligde oynadığı 15 maçın 10 tanesi ÜST skorlarla sonuçlandı. Bakalım Montpellier takımının geçen sezonunun tam aksine yaşadığı düş hikayesi daha ne kadar sürecek bilmem ama takımın ciddi ciddi Avrupa Kupalarına katılma hedefi var. Kaldıki Lyon, Marsilya, Bordeaux gibi takımların da formsuz olduklarını düşünürsek neden olmasın demek lazım…

İSİMSİZ KAHRAMAN : CİSSE

Bu arada Bayern’in Bundesliga’da ses getiren futbolcuları her sezon yüksek bonservis bedeli ile satın aldığını herkes biliyor. Geçmişte, Neuer, Ballack, Ze Roberto, Lucio, Gomez, van Buyten, Luiz Gustavo, Klose transferlerini hatırlarız. Şimdi de geçen sezondan beri Bundesliga’da üst düzey işler yapan Freiburg’lu Papiss Cisse (Senegal) için nabız yoklayan Alman devinin transferi en geç devre arasında gerçekleştireceği konuşuluyor. Cisse, Bundesliga’da bir sezonda en çok gol atan (22) Afrikalı futbolcu konumunda…

ÇARESİZLİK : VİLLAS BOAS

Hocası Mourinho’yu takip ediyor Villas Boas. Portekizli teknik adam ilk Portekiz dışı deneyiminde Chelsea gibi zor bir kulübün başına gelmiş ve kendisinden de beklentiler bir hayli fazlaydı. Genç teknik direktör, şu ana kadar gelinen noktada ise fazlasıyla başarısız durumda. Ligde 13 maçta aldığı 4 mağlubiyet belki çok önemsenmeyebilir – ki Mourinho hiçbir zaman bir sezonda bile bu kadar fazla yenilgi almadı – ama yenilgilerin Stamford Bridge ayağındaki Arsenal (3-5) ve Liverpool (1-2) ile gerçekleşmiş olması da bir o kadar başarısızlıktı. Ezeli rakipleri MANU karşısında da 0 çeken Chelsea, Carling Cup’ta da yine sahasında Liverpool’a teslim olmuş, şampiyonlar liginde ise bir üst tura çıkmak için son maçta sahasında Valencia karşısında mutlak kazanmak zorunda. Neresinden bakarsanız bakın Boas ve Chelsea sınıfta kalmıştır ve kritik Valencia maçını kaybeder ve Premier Lig’de Aralık ayında oynayacakları M.City, Tottenham ve Newcastle karşılaşmalarından kötü sonuçlarla ayrılırsa Abramovich’in ivedilikle Boas için bir karar vermesi gerekecek. Tahminim devre arasında Boas ayrılacaktır…

KARİZMA, BAŞARI… JOSE MOURİNHO

Geçen sezon La Liga’ya ısınan Portekizli teknik adam, bu sezon geçen sezonun üstüne çok şey kattı ve Barcelona’nın da kısa aralıklarla yaşadığı form düşüklüğünden faydalanıp rakibinin 6 puan üstünde liderliği ele geçirdi. 13 haftada sadece 3. ve 4. haftalarda 3 günde kaybedilen 5 puan ve kalan 11 galibiyetin 9’u son 9 maçta. Bir dozer makinesi gibi önüne geleni ezip geçen bir takım. Makinenin en önemli parçası Ronaldo… Diğer parçalar da bir o kadar etkili. Higuain, Benzema, Mesut ve diğerleri… Bu sezon Galacticos’u yenmek çok zor olacak. İçeride dışarıda rakip tanımayan ve rakiplerine beş defa 4, iki kere 6 ve bir kere de 7 gol atan Mourinho’nun istatistikleri alt üst eden takımı için kamuoyu ve otoriteler şampiyonluğu bu sezon Barcelona’dan alacağı yönünde görüş belirtiyorlar. Tanıdığımız Jose de sonuna kadar şampiyonluk için herşeyi yapacaktır. 2 hafta sonraki El Classico maçı da bir o kadar önemli bir kıstas olacak bu hedef için. O maçta maçı daha çok kazanması gereken takım Barca olacak ve o maçı izlemekte büyük keyif olacak…

APOEL MUCİZESİ

Rum temsilcisi Apoel tarihinde ilk defa şampiyonlar ligi arenasında boy gösteriyor. Grubunda, bu zor lig için oldukça deneyimli Porto, Shaktar ve Zenit takımlarının içerisinde tek hedefleri grup 3. olup UEFA Avrupa Ligi’ne kalmaktı. Maçların seyri öyle geliştiki, Apoel takımı bir anda rakiplerinin formsuzluğu ve konsantre kayıplarıyla beraber ilginç bir manzara aldı. Sahasındaki 2 maçı da kazanıp, deplasmandaki 3 maçta da dirençli bir savunma ve başarılı bir takım futbolu örneği gösteren Rum takımı, son maçlar öncesinde gruptan çıkmayı dahi garantiledi. Lucescu gibi Avrupa deneyimi yüksek bir teknik adamın takımı olan Shaktar’a Ukrayna’da yenilmeyen, Porto gibi bu kupayı daha önce müzesine götürmüş ve kadro olarak kendisinden açık ara önde olan takım karşısında 2 maçta 4 puan alan Apoel’de hiçbir futbolcuyu belki de hiçbirimiz tanımıyor. Benim kadrolarını incelediğimde tek tanıdığım isim ise bir zamanlar müptelası olduğum CM (Championship Manager) oyununda da favori kalecilerimden biri olan Yunan kaleci Dionisis Chiotis’ti. Yunan kaleci gerçekten de bir zamanların gelecek vadeden kalecilerinden biriydi ve kariyerinin sonlarında Apoel’e transfer olmuştu…

MUHTEŞEM GERİ DÖNÜŞ : DORTMUND

Jurgen Kloppe, çok başarılı bir teknik adam. Gençliği, futbol görüşü ve mantalitesi çok çok iyi. Takımı Dortmund’u geçen sezon şampiyon yaparken bunu sonuna kadar haketmişti. Geçen sezondan takımın beyni Nuri Şahin’i kaybeden Kloppe, şüphesiz alt yapıdan çıkardığı Mario Götze’ye çok güveniyordu. Sezona istediği gibi başlayamayan ve en büyük rakibi Bayern Münih’in de tam tersine olağanüstü başlamasıyla beraber şampiyonluk için kendilerine pek şans tanınmıyordu. İlk 6 haftalık süreçte 3 mağlubiyet alan Dortmund, bundan sonra gaza çok iyi basıp 8 maçın 7 tanesini kazanınca herşey tersine döndü ve Bayern’in de dikkatsizliğinden ve form düşüklüğünden faydalanıp zirveyi ele geçirdi. Bu başarılarını takımın golcüsü Barrios’un zamansız sakatlanması da etkilemedi. Zira Barrios, bu sezon ligde sadece 1 kez ilk 11 çıkarken golü dahi yoktu. Halbuki geçen sezon ligdeki gol sayısı 16 idi. Bu sezon ise takımın hücum gücündeki en önemli isim Barrios’un yokluğunda ligde 9 gol atan Polonya’lı Lewandowski. Ayrıca geleceğin starı 19’luk Götze de attığı 5 golle takım için önemli bir katkı yaptı. Tanıdığım Kloppe, şampiyonluğu Bayern ile son haftaya kadar kovalar ve şampiyon olmaması için de hiçbir sebep yok…

BEKLENİLMEYEN PERFORMANS : JUVENTUS

Yıllardır Serie A’da istediği başarıları gösteremeyen Juventus için bu sezon harika geçiyor. Ligde geride kalan 12 haftada alınan 7 galibiyet ve hiç yenilgi yüzü görmemeleri de savunmada ve hücumda ne kadar dengeli olduklarının birer göstergesi. Son Napoli deplasmanında dahi ilk yarıyı 2-0 geride kapamalarına rağmen oyun disiplininden kopmadan maçı 3-3 ile bitirmeleri müthiş bir azim ve geri dönüş gösterisiydi. Şahsen Juventus’un bu göz alıcı performansından oldukça etkilenmiş durumdayım. İnter ve Lazio gibi zor deplasmanlardan 3 puanla dönen ve Milan’ı da sahasında yenen Juve, şampiyonluğun da 1 numaralı adayı. Takımın bu yüksek form ritmine ulaşmasındaki en büyük gerçeklerden biri de takımın bu sezon sadece ligde mücadele etmesi. Milan ve İnter gibi Avrupa Kupalarında mücadele etmiyorlar ve bu onlar için çok büyük bir avantaj teşkil ediyor. Ama bu yüksek form düzeylerinin de hep böyle devam etmeyeceği de bir o kadar aşikar. Milan, Lazio ve hatta Udınese’nin de her daim zirve yolunda rakiplerini yalnız bırakmayacaklarını düşünüyorum…

PEP’İN ÖĞRENCİLERİ YOKSA MAÇ MI SEÇİYOR ?

Barcelona, hala dünyanın en iyi takımı konumunda belki ama bu sezon istikrarı bir türlü yakalayamadılar. Milan gibi bir devi İtalya’da hem de 3 gol atarak yeniyorlar, takibinde Getafe gibi bir deplasmanda gol dahi atamayıp kaybediyorlar. Bu sezon üstüste 3 galibiyetten fazla bir seri yakalamayarak en büyük rakibi Real Madrid’in puan olarak da gerisinde kaldılar. Özellikle deplasmanlarda skor olarak beklentilerin altında alan Katalan ekibinde acaba futbolcular maç mı seçiyor diyesi geliyor insanların. Nou Camp’ta gol atamadıkları Sevilla maçı haricinde rakiplerine 3’ten aşağı atmayan ve 3 defa da 5-0 gibi şov skorları elde eden yıldızlar topluluğu takımın, zorluk derecesi çok fazla olmayan deplasmanlarda ise oldukça zorlandığını belirtmeliyiz. İşte burada Guardiola’nın da yetersizliği kanaatimce devreye giriyor. Takımını Mourinho kadar yönetemediğini de eklemeliyim. Ayrıca David Villa’nın da ligde attığı 5 golle de hayal kırıklığı yarattığını da söylemeliyiz. Sonuçta Barcelona’nın bir an önce Pep yönetiminde işin ciddiyetine varıp üstüste maç kazanıp iyi bir seri yakalaması şart. Aksi halde olası bir El Classico mağlubiyetinden sonra fark iyice açılabilir ve geri dönüş de bir hayli zorlaşır…

BİRLEŞMİŞ MİLLETLER GİBİ TAKIM

Geçenlerde Arsenal lig maçında sahasında Fulham ile karşılaşmış ve maç 1-1 tamamlanmıştı. Arsenal’in 90 dakika boyunca forma giyen 14 oyuncusunun tamamının farklı ülkelerden olduğu gerçeği ise oldukça fazla dikkat çekti. Tam 14 futbolcu ve herbiri farklı ülkeden. Bu gerçekten de rekor oldu sanırım. Almanya, Polonya, Fas, Brezilya, İngiliz, Rus, Fildişi Sahili, Hollanda, Kamerun, İsviçre, Belçika, Galler, İspanya ve Fransa’dan birer futbolcu oynatan Arsene Wenger’i tebrik ediyorum. Ayrıca ayrı bir tebrik de takımın ligin başındaki olumsuz tablodan sıyrılıp ligde son 6 maçın 5’ini kazanıp Chelsea’nin sadece 2 puan gerisine kadar gelmesine…

Türkiye Spor Toto Süper Ligi için analizlerim ise önümüzdeki hafta yine burada olacak...

Twitter adresim : https://twitter.com/#!/serdarsozkesen